พ่อแม่ก็แก่เฒ่า
พ่อแม่ก็แก่เฒ่า | จําจากเจ้าไม่อยู่นาน |
จะพบจะพ้องพาน | เพียงเสี้ยววารของคืนวัน |
ใจจริงไม่อยากจาก | เพราะยังอยากเห็นลูกหลาน |
แค่ชีพมิทนทาน | ย่อมร้าวรานสลายไป |
ขอเถิดถ้าสงสาร(可怜,怜惜) | อย่ากล่าวขานให้ช้ำใจ |
คนแก่ชะแรวัย | คิดเผลอไผลเป็นแน่นอน(必定) |
ไม่รักก็ไม่ว่า | เพียงเมตา(仁慈)ช่วยอาทร |
ให้กินและให้นอน | คลายทุกข์ผ่อนพอสุขใจ |
เมื่อยามเจ้าโกรธขึ้ง | ให้นึกถึงเมื่อเยาว์วัย |
ร้องไห้ยามป่วยไข้ | ได้ใครเล่าเฝ้าปลอบโยน |
เฝ้าเลี้ยงจนโตใหญ่ | แม้เหนื่อยกายก็ยอมทน |
หวัง(希望)เพียงจะได้ยล | เติบโตจนสง่างาม |
ขอโทษถ้าทําผิด | ขอให้คิดทุกทุกยาม |
ใจแท้มีแต่ความ | หวังติดตามช่วยอวยชัย |
ต้นไม้ที่ใกล้ฝั่ง(岸边) | มีหรือหวังอยู่นานได้ |
วันหนึ่งคงล้มไป | ทิ้งฝั่งไว้ให้วังเวง |