บทกวีชวนอ่าน 13—14

๒๙ กรกฎาคม วันภาษาไทย 

"....เรามีโชคดีที่มีภาษาเป็นของตนเองแต่โบราณกาล
จึงสมควรอย่างยิ่งที่จะรักษาไว้...."

พระบรมราโชวาท พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว

...ภาษาไทย เรานี้ ดีนักหนา
เรียงร้อยมา ผูกคำคล้อง ร้องเป็นศิลป์
ทั้งโคลงฉันท์ กาพย์กลอน เป็นอาจิณ
ถ้าหมดสิ้น ภาษา หาใช่ไทย
...แม้หว้งให้ เมืองไทย ไม่สิ้นชาติ
อย่าได้ขาด หมั่นรักษา ภาษาไว้
เดินเชิดชู หน้าได้ ไม่อายใคร
ชาติกูไซร้ ภาษาไทย พ่อให้มา ...... 

 

 

บทกวีกรณีตากใบ
ขออัลเลาะห์ประทานพร  

 

เอาเลือดมาล้างเลือด จึงแดงเดือดด้วยเลือดฉาน
เอาดาบมารอนราน จักบรรลัยไปด้วยกัน
เอาแค้นมาดับแค้น คนหมื่นแสนจึงโศกศัลย์
เอาเกลียดมาประจัน จึงศานติสิ้นสลาย

ตากใบใครตากศพ อันท่วมทบอยู่เรียงราย
ตากแดดจนเกรียมตาย เพื่อตากแค้นให้คุโหม
รอมฎอนเป็นรอมเดือด เมื่อธารเลือดหลั่งชโลม
ตากใบจึงประโคม เป็นภาพฟ้องสยองขวัญ

ผลิตซ้ำเหมือนย้ำฝาก อยู่ซ้ำซากทุกวี่วัน
ปัญญามาทึบตัน ฤาเสแสร้งไร้เดียงสา
หลงทิศและผิดซ้ำ จึงถลำทุกครั้งครา
มืดบอดมันบังตา จึงสิ้นคิดทุกผู้คน

ตากใบใครตากหน้า ประกาศกล้าแก่ชาวชน
เปิดโปงทุกเล่ห์กล ทรราชย์เผด็จการ
ถือสากปากท่องศีล แต่พลิกลิ้นอันสามานย์
โอหังโดยสันดาน ยังบังอาจมานั่งเมือง

ตากใบใครสั่งฆ่า จึงผักปลามาตายเปลือง
เปลวไฟอันแค้นเคือง จักคั่งคุประทุเผา
ฆ่าช้างอยู่กลางบ้าน คิดอาจหาญมาดูเบา
ใบบัวมาบังเอา ฤาสนิทในปิดขัง
ควันความคือควันไฟ ฤาจะปิดจะป้องบัง
สัจจะอันจีรัง ย่อมประจักษ์ฟ้องประจาน

ตากใบจักตากแค้น ให้โลดแล่นเป็นรางธาร
หลากท่วมทุกถิ่นฐาน ขณะนั้นเป็นไฉน ?
แม่น้ำบางนรา จะเน่าศพอยู่นองใน
น่านน้ำอันเรื่อยไหล เป็นลำเลือดมิเหือดหาย

เรือกสวนแลไร่นา คือสุสานของคนตาย
ทะเลจะฟูมฟาย และฟาดคลื่นแห่งกาลี
ขุนเขาสันกาลา- คีรี คล่ำด้วยภูตผี
เสียงสวดในพิธี เป็นเสียงสวดส่งวิญญาณ

เพื่อนพ้องร่วมน้ำมิตร มาผิดใจและเป็นพาล
พี่น้องร่วมสาบาน ทุรยศเป็นศัตรู
คืนค่ำมิเว้นว่าง ต่างหลบเร้นอยู่ในรู
ปืนไฟจะพร่างพรู ต่างแสงดาวอันเรืองรอง

ข้างทางมีดวงตา คอยจ้องฆ่าชำเลืองมอง
ข้างบ้านมีไฟกอง ปะทุเชื้อความชิงชัง
เคยคุ้นก็แปลกหน้า เคยคบหาก็ผินหลัง
คราบเลือดจะเกรอะกรัง และติดตรึงทุกหัวใจ

ลูกหลานจะไห้หา เป็นกำพร้าแต่เยาว์วัย
ดินเดียวจะแยกไป เป็นสองฝั่งปฐพี
หนึ่งฟากคือพวก "เขา" ฟากหนึ่ง "เรา"อยู่ที่นี่
โอ้ว่ามิคสัญญี เมื่อไรเล่าจักเลือนหาย

อัลเลาะห์ โอ! อัลเลาะห์ ขอพระองค์จงกลับกลาย
ดับโศกให้มลาย แลดับเศร้าที่สั่งสม
ดับแค้นด้วยความรัก แลดับชังเป็นชื่นชม
ดับมืดอันโสมม ด้วยศานติภราดร
ตากใบให้สิ้นแค้น มาตากสุขอันถาวร
ขออัลเลาะห์ประทานพร "ลาอิลา ฮะอิลอัลลอฮ์"*