บทกวีชวนอ่าน 96

                      ยายกะตาตำข้าว （舂米）
 

 

ยายกะตาตำข้าว		กลางจันทร์
หอมรำมาพาขวัญ		งำฟ้า
ดึกดึกดำบรรพ์ฝัน		ขำขำ
ลำนำโลมใจหล้า		ทำให้หฤหรรษ์

ยายกะตาซ้อมข้าว		กลางจันทร์เจ้าหาวห้วงสวรรค์
รำหอมหวนชวนจาบัลย์		แก่หลานขวัญในแดนดิน ฯ
ทำไร่ปลูกถั่วปลูกงา		นกกาบินมากินสิ้น
ขัดสนจนเคยชิน		กินหินดินทรายหลายเพลา ฯ

นึกถึงน้ำนมแม่		แต่ตาพรากไปฟากฟ้า
มองต้องเดือนเตือนมาตา		ต่ำใต้หล้าโศกาลัย ฯ
นกแสกแหวกอากาศ		นำมัจจุราชจู่ภพไหน

ข้าน้อยขอพลอยไป		หาแม่ในเสี้ยวเดือนทอง ฯ
ลาภูผาป่ากว้าง		น้ำค้างเส้นหญ้าทั้งผอง
สู่แดนดาวรุ้งเรืองรอง		จับจองชั้นฟ้าทิพาลัย ฯ

แหล่งหล้าขาดญาติมิตร		คิดปรารถนาหาฟ้าใหม่
ทิ้งกายกระจุยกระจายไป		แร้งกาหมาไนเชิญกินกัน ฯ
วิญญาณลอยหาตายาย		ไปหว่านข้าวไว้นาสวรรค์
เก็บเกี่ยวกินชั่วกัปป์กัลป์		เกษมศาสตินิรันดร์เอย ฯ