พอถึงเวลากลางคืน หนูน้อยนิดจะลงไปนอนในเปลือกถั่ว ใช้กลีบกุหลาบทำเป็นผ้าห่ม คืนหนึ่ง ขณะที่หนู่น้อยนิดกำลังหลับ แม่กบตัวหนึ่งเดินมาพบ "แหม ช่างน่ารักจริง ๆ" แม่กบพูด ฉันจะพาหนูไปหาลูกชายของฉัน แม่กบตรงเข้าอุ้มหนูน้อยนิด พาไปบ้านของแม่กบ พอรุ่งเช้าหนูน้อยนิดตื่นขึ้นมาเห็นแม่กบและลูกชายอยู่ใกล้ ๆ ลูกชายของแม่กบพูดว่า "เธออยู่กับฉันที่นี่นะ" หนูนิดร้องไห้ อ้อนวอนว่า "ฉันอยากกลับบ้าน" ปลาที่อยู่ในน้ำได้ยินเสียงอ้อนวอน ของหนูนิดก็สงสาร จึงช่วยกันกัดก้านบัวจนขาด แล้วให้ผีเสื้อตัวหนึ่ง ลากจูงใบบัวพาหนูน้อยนิดหนีไป
แล้วจู่ ๆ ก็มีแมลงตัวใหญ่ตัวหนึ่ง โฉบเอาหนูน้อยนิดขึ้นจากใบบัว พาหนูน้อยนิดบินไปในป่า ที่นั่นมีแมลงอยู่มากมาย "แปลกจริง" แมลงพูด ทำไมเธอมีขา 2 ขา ไม่ใช่หกขาอย่างพวกเรา ปีกก็ไม่มี แล้วพวกแมลงก็พากันบินหนีไปหมด หนูน้อยนิดต้องเดินอยู่ในป่าตามลำพัง
บังเอิญพบหนูนาใจดี หนูนาสงสาร จึงพูดกับหนูน้อยนิดว่า "เธอไปอยู่กับฉันที่บ้านเถอะนะ" หนูนาชอบหนูน้อยนิด เพราะหนูน้อยนิดอ่านนิทานสนุก ๆ ให้หนูนาฟัง หนูนามีเพื่อนตัวหนึ่งชื่อ "อ้นใหญ่" บ้านของอ้นอยู่ใต้ดิน อันใหญ่สวยมาก หนูนาจึงอยากให้หนูน้อยนิดแต่งงานด้วย
วันหนึ่ง อ้นจัดงานขึ้นที่บ้าน จึงเชิญหนูนา กับหนูน้อยนิดไปด้วย ในขณะที่กำลังเดินทางไปบ้านของอ้น หนูน้อยนิดพบนกนางแอ่น ซึ่งบินหนีอากาศหนาวจากทางเหนือ หนูน้อยนิดได้ช่วยเหลือนกนางแอ่น ให้ได้ที่อาศัย และอาหาร จนนกนางแอ่นแข็งแรง
เมื่อถึงวันที่หนูน้อยนิดจะต้องแต่งงานกับอ้นใหญ่ หนูน้อนนิดรู้สึกเศร้าใจ ที่จะต้องไปอยู่ใต้ดินที่แสนมืด จึงออกมายืนเศร้าอยู่ ครู่หนึ่ง ก็มีนกนางแอ่นบินโฉบเข้ามาหา แล้วพูดว่า "ฉันรู้ว่าเธอไม่ชอบอยู่ใต้ดิน" ฉันจะพาเธอบินไปทางใต้ นกนางแอ่นพาหนูน้อยนิดบินผ่านป่า ภูเขา มีดอกไม้ดอกใหญ่ดอกหนึ่ง ตรงกลางดอกมีเจ้าชายรูปงามยืนอยู่ นกนางแอ่นปล่อยหนูน้อยนิด ให้ลงยืนใกล้ ๆ เจ้าชาย
เจ้าชายทรงสวมมงกุฎลงบนศีรษะของหนูน้อยนิด และแต่งตั้งให้หนูน้อยนิด เป็น "เจ้าหญิงกลีบดอกไม้" ติดปีกบาง ๆ ใสแจ๋ว ให้ที่หลัง หนูน้อยนิดจึงสามารถบินไปกับเจ้าชาย เที่ยวชมดอกไม้ในที่ต่าง ๆ ทั้งสองอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุข