ร่าย ๒๓๖ พี่เลี้ยงข้าถนอมบาท ชาวมหาดเปนกำนัล เฝ้าคั่งคัล โดยก......

ร่าย ๒๓๖ พี่เลี้ยงข้าถนอมบาท ชาวมหาดเปนกำนัล เฝ้าคั่งคัล โดยก......

โคลง ๔ ๒๓๑ พระองค์โอภาสเพี้ยง ศศิธร เสด็จดุจเดือนเขจร แจ่มฟ้า ......

๒๑๖ จากนุชเรียมขุ่นไข้ อารมณ์ เรียมนา จากที่สมไปสม เกลือกแคล้......

๒๐๑ ขอฝากฝูงเทพไท้ ภูมินทร์ อากาศพฤกษาสินธุ์ ป่ากว้าง อิศวรนร......

โคลง ๔ ๒๒๖ พระยาไชยนุภาพล้ำ เลิศเหลือ ชาญชำนิเศิกเสือ ปราบแผ้......

ต่างพิลาปร่ำรักกัน ๒๒๑ เสร็จโลมเสร็จสั่งเจ้า จอมสนม สนมอยู่อ......

๒๑๑ นบนิ้วทูลเจ้าหล้า พระองค์อาจละข้า บาทไว้ผู้เดียว พระเอย ฯ......

ร่าย ๒๐๖ โองการสั่งมนตรี ผู้ภักดีต่างใจ อยู่ระไวต่างองค์ ดำรง......

๑๙๖ พระรักพระว่าไว้ เหนือหัว ข้าบาทบงกชกลัว บาปได้ พระคุณโปรด......

๑๘๖ แลวันสามคาบป้อน เปนนิตย์ บมิให้ใครทำผิด แผกเจ้า แสนสงวนคู......

๑๙๑ ลูกเอยจากแม้โอ้ กรรมใด นาพ่อ ตั้งแต่คิดเด็จไป สู่สร้อย แม......

รำพันความทุกข์ยาก โคลง ๒ ๑๘๑ ถึงกรรมจักอยู่ได้ ฉันใด พระเอย กร......

๑๗๖ โดย ธ คิดชอบถ้อย คลองความ จักแต่งไปสู่ถาม พี่น้อง จักรับพง......

๑๗๑ เปนตามความชอบแล้ว จ้กแต่งตามใจแก้ว ก่ำพร้าฤๅขืน อื่นเลย ฯ......

๑๖๑ พระลอบสร่างเศร้า ศรีหมอง อยู่นา หลับมเมอหาสอง หนุ่มหน้า เ......

โคลง ๔ ๑๕๑ ปู่หมอใดดั่งนี้ อกกู เชิญปู่เล็งแลดู ก่อนไส้ ปู่เอย......

โคลง ๔ ๑๕๖ ท้าวทูลธิราชไท้ ชนนี ไหว้บาทบงกชศรี ใส่เกล้า ข้าพระ......

๑๔๖ พิศเพี้ยนผีพวกพ้อง เพียงพล มารแฮ เต็มป่าพฤกษ์ไพรสณฑ์ แหลก......

๑๔๑ จึ่งใช้สองพี่เลี้ยง ไปพลัน ถามปู่เป็นฉันใด ดั่งนี้ ข้าไปบ......