ร่าย
๓๐๖ ท้าว ธ เปนทุกข์เท่าฟ้า คิดหยั่งหน้าหยั่งหลัง ระวังองค์ บพิตร ปิด บ ให้คนเห็น เปนทุกข์ดุจเริงรื่น แสร้่งทำชื่น เผยม่าน เรียกชาวด่านริปอง สูนำสองพี่เลี้ยง เพี้ยงหฤทัยไปดู ที่ควรกูจะหยุดยั้ง ที่จะกั้งจะปิด ให้จงชิดจงชอบ ที่จะลอบจะเล็ด จงเปนเขบ็จเปนกล ที่สถลมารคจงถ่อง ท่องทางคดจงซื่อ ท่องทั้งชื่อดำบล ที่จะชุมพลช้างม้า ดู ทั้งหน้าทั้งหลัง ระวังทั้งใกล้และไกล ตาไปใจส่องแล้ สองพี่ พิศจงแท้ ถี่ถ้วนเขบ็จการ ฯ
ทำทางผูกมิตร
โคลง ๒
๓๐๗ รับสารกษัตริย์สั่งแล้ว ไหว้บาทบงกชแก้ว
จึ่งผ้ายลีลา ฯ
๓๐๘ มิคลาคำสั่งท้าว ดูที่ทางทุกด้าว
ถี่ถ้วนใจจำ ฯ
๓๐๙ นำสองนายสู่ส้อง ทำเปนพี่น้อง
ด้วยหมู่บ้านเทียมทาง ฯ
๓๑๐ เอาสินสกางสอดจ้าง แขงดังเหล็กเงินง้าง
อ่อนได้โดยใจ ฯ