帕罗赋 151—155

 

                          โคลง ๔

 

๑๕๑ ปู่หมอใดดั่งนี้                      อกกู 

เชิญปู่เล็งแลดู                            ก่อนไส้ 

ปู่เอยเอนดูตู                               เชิญช่วย ตูรา 

ปู่ช่วยลุจักให้                              กึ่งแล้เมืองหลวง 

 

๑๕๒ ปู่ดูปู่ว่าพ้น                       แรงนัก แม่ฮา 

เทพดาสิทธิศักดิ์                          ท่านใช้ 

ผีสางสุรารักษ์                              เราพ่าย หนีนา 

ยาท่านเติมมาให้                          เสื่อมข้างยาเรา ฯ 

 

๑๕๓ ที่สู้ดูที่สิ้น                          จักกัน แลนา 

ทุกเทพผีสางสรรพ์                       พ่ายแพ้ 

ยังยาหยูกทุกอัน                          เราเสื่อม ไปนา 

มนต์แลยาจักแก้                          ท่านได้ฉันใด ฯ 

 

๑๕๔ ปรานีออกท้าวราช                มารดา ท่านนา 

ฟังเร่งแสนโศกา                          หมื่นไหม้ 

น้ำตาบ่เสบยตา                           แถวถั่ง ลงนา 

ไห้บ่รู้กี่ไห้                                 แหบแห้งหัวใจ ฯ

 

 

พระลอปั่นป่วน 

ร่าย +

 

๑๕๕ ผีภายในแล่นออก แลนา ผีภายนอกแล่นเข้า แลนา เทพดาปู่เจ้าสั่ง แลนา มาทำดั่งปู่สอน แลนา ให้ย่อหย่อน ทุกสิ่ง แลนา จึ่งให้สารไปกล่าว แลนา จึ่งให้ข่าวไปถึง แลนา สมึงพรายผู้เถ้า แลนา ปู่เจ้าฟังแล้วไส้ แลนา ปู่จึ่งใช้สลาเหิร แลนา เดิรเวหาไปสู่ แลนา ตกลงอยู่รคน แลนา ปนหมากเสวยท่านไท้ แลนา ครั้นท่านได้หยิบเสวย แลนา บนานเลยลอราช แลนา ใจจะขาดรอนรอน แลนา ถึงสาย สมรพี่น้อง คิดบลุเลยข้อง ขุ่นแค้นอาดูร ฯ