ระต่ายตัวอื่น ๆ เห็นมันวิ่งหนีอะไรซักอย่างมาอย่างสุดชีวิต กระต่ายตัวอื่นๆจึงร้องถามมันว่า “เจ้าวิ่งหนีอะไรมา” มันทั้งวิ่งทั้งร้องตอบว่า “รีบหนีเร็ว แผ่นดินถล่มแล้ว ๆ” กระต่ายจำนวนนับพันต่างก็รีบวิ่งหนีตายตามมันไปด้วย สัตว์ป่านานาชนิดเมื่อทราบข่าวนั้นเข้า ต่างก็วิ่งหนีตามกระต่ายตัวนั้นไป ฝูงสัตว์วิ่งหนีตามกันมาเป็นทิวแถว ราชสีห์เห็นสัตว์น้อยใหญ่วิ่งกันมาฝุ่นฟุ้งกระจุยกระจายไปทั้วป่า จึงร้องถามไปว่า “พวกเจ้าวิ่งหนีอะไรกันมา” ได้รับคำตอบว่า “ท่านราชสีห์ แผ่นดินที่โน้นถล่มแล้ว พวกเราวิ่งหนีตายกันมา” แล้วก็วิ่งไปต่อ บ่ายหน้าไปทางหน้าผาสูงชันโดยไม่รู้ตัว ราชสีห์ด้วยความกรุณาในสัตว์ทั้งหลายเกรงว่าจะตกเหวตายกันเสียหมด จึงวิ่งไปดักข้างหน้าพร้อมกับคำรามด้วยเสียงอันดังลั่นขึ้น ๓ ครั้ง สัตว์ทั้งหลายพอได้ยินเสียของราชสีห์ก็พากันตกใจกลัว แล้วตื่นจากภวังค์พร้อมกับหยุดวิ่งลง