พี่เลี้ยงกับหมาป่า
หมาป่าตัวหนึ่งเดินซัดเซพเนจรเข้ามาหาอาหารกินในหมู่บ้าน ขณะเดินผ่านบ้านหลังหนึ่ง เจ้าหมาป่าก็ได้ยินเสียงเด็กร้อง ตามมาด้วยเสียงพูดขึ้นว่า"เงียบเสียทีเถอะ ถ้าไม่หยุดร้อง เดี๋ยวจะโยนออกไปให้หมาป่ากินนะ !"
หมาป่าได้ยินดังนั้น จึงเฝ้ารออยู่หน้าบ้าน หวังว่าจะได้กินให้อร่อย จนเวลาผ่านไปนาน ก็ยังไม่มีอะไรเกิดขึ้นมันจึงเดินกลับไปด้วยความผิดหวัง
จนกระทั่งผ่านมาอีกวัน หมาป่าได้ยินเสียงพูดขึ้นมาว่า"หลับเสียทีนะคนดี ถ้าเผื่อว่าเจ้าหมาป่าเดินผ่านมาอีกฉันจะไล่ตีมันให้เผ่นไปไกลๆ เลย"หมาป่าได้ยินดังที่ว่าก็รีบวิ่งหนีไป พร้อมกับคิดอยู่ในใจ ว่า "ข้าไม่เข้าใจเลยว่าพวกมนุษย์นี่เป็นเช่นไรกันแน่ เพราะถ้าเขาพูดอย่างหนึ่งก็หมายถึงอีกอย่างหนึ่ง ไม่สามารถจะเอาแน่เอานอนอะไรได้เลย สักนิดเดียว !