๑๒๖ คลังกูคลังลูกแก้ว กูนา
จักจ่อมจ่ายเยียวยา หน่อเหน้า
สิ้นทั้งแผ่นดินรา แม่ลูก ก็ดี
สิ้นแต่สินจงเจ้า แม่ได้แรงคืน ฯ
๑๒๗ ขวนขวายถึงขนาดพร้อม เพรียงกัน
หมอว่าใดทำสรรพ์ สิ่งนั้น
บนานพระลอพลัน สรว่าง เสบยนา
ถ้อยหมู่หมอมาหั้น ท่านให้เหลือเฟือ ฯ
๑๒๘ ออกท้าวธิราชได้ แรงรมย์
นางพระยาพระสนม ชื่นหน้า
มนตรีไพร่เมืองชม สดชื่น เสบยนา
ลอบพิตรเจ้าหล้า สว่างคลุ้มหายมัว ฯ
หมอแก้ได้
โคลง ๒
๑๒๙ สองบัวบุษป์อยู่ถ้า ฟังข่าวพระลอช้า
อกร้อนคือไฟ ฯ
๑๓๐ ให้ไปเตือนปู่เจ้า ปู่ว่ามีหมอเถ้า
แก่แก้คุณเรามากนา ฯ