คิดถึงแต่สิ่งดีดีที่ให้กัน...
แต่บัดนี้..สิ่งเหล่านั้นพลันสลาย
คบกันมา..รักกันมา...แทบจะตาย
ผลสุดท้าย "คำลา" ยังไม่มี
ตอนรักกัน คิดถึงกันไม่อยากพราก
ถึงตอนจาก ได้ใกล้กันยังพลันหนี
ตอนรักกันอยากใกล้กันทุกนาที
ถึงตอนนี้ "ตัวใครก็ตัวมัน"
เสียดายนะ เสียดาย เวลาผ่าน
ช่วงไม่นาน สดใส และ สุขสันติ์
หัวเราะรื่น ชื่นใจ ยิ้มให้กัน
แบบวันนั้น ไม่มีแล้ว ในวันนี้...
ก็จำไว้เป็นบทเรียนอันทรงค่า
เราเกิดมา "มีบุญ" จึงสุขขี
รักทำไม ให้ชีวา ช้ำชีวี
ต่อไปนี้ จะไม่รัก ให้หนักทรวง
จากนี้ไป..เราจะเป็น เช่นคนใหม่
ไม่สนใจ ไม่รัก ไม่หึงหวง
เจ็บคราวนี้ มีผล เพราะคนลวง
ขอใช้ช่วง ที่เหลือ....เพื่อ...ลืมเธอ....