ดวงตะวันพลันลับกับขอบฟ้า
เหมือนบอกลาทุกอย่างไว้ข้างหลัง
ให้ความมืดหม่นหมองมาประดัง
น้ำตาหลั่งนองหน้า ว้าเหว่ใจ
ไม่อยากเห็นท้องฟ้าเวลาค่ำ
เหมือนตอกย้ำคนเหงาให้หวั่นไหว
ยิ่งคิดถึงคนที่ เขาจากไกล
ไม่มาใหม่เหมือนตะวัน..ฉันเศร้าใจ
热门TAG: 泰国诗歌,爱情诗歌