[Shuì qián bié wàngle tíxǐng zìjǐ, wǒmen dōu bèi zhège shìjiè wēnróu de àiguò]
ก่อนที่จะนอนอย่าลืมเตือนตัวเองว่า พวกเราล้วนถูกความรักที่อ่อนโยนบนโลกใบนี้รักมาก่อน❤
想爱就爱。
[xiǎngàijiùài]
อยากรักก็รัก
我在这儿,别哭!
[Wǒ zài zhè’er, bié kū!]
ฉันอยู่ตรงนี้, อย่าร้องไห้ไปเลยนะ!
你喜欢现在的自己吗?!
[Nǐ xǐhuan xiànzài de zìjǐ ma? !]
เธอชอบตัวเองตอนนี้ไหม?
没有人可以带走你的痛,所以也别让任何人带走你的幸福。
[Méiyǒu rén kěyǐ dài zǒu nǐ de tòng, Suǒyǐ yě bié ràng rènhé rén dài zǒu nǐ de xìngfú]
ไม่มีใครสามารถนำความเจ็บปวดของเธอไปได้ ดังนั้นก็อย่าให้ใครเอาความสุขของเธอไปได้ด้วยเช่นกัน
我们不应该去怀念那些不会想你的人,不是吗?
[Wǒmen bù yìng gāi qù huáiniàn nàxiē bù huì xiǎng nǐ de rén, bùshì ma?]
พวกเราไม่ควรคิดถึงคนที่เขาไม่ได้คิดถึงเรา, ไม่ใช่รึ?
爱 其实是一种习惯 你习惯生活中有他 他习惯生活中有你
[Ài qíshí shì yī zhǒng xíguàn nǐ xíguàn shēnghuó zhōng yǒu tā tā xíguàn shēnghuó zhōng yǒu nǐ]
รัก ความเป็นจริงแล้วมันคือความเคยชินอย่างหนึ่ง เธอชินกับชีวิตที่ต้องมีเขา เขาชินกับชีวิตที่ต้องมีเธอ
我们常常:等有钱了再去旅游,等有时间再去旅游。难道你从没想过,有钱的时候未必有时间,有时间的时候未必就有钱,既有钱又有时间的时候,未必有好身体。人生苦短,何不,想旅游的时候就出门呢??
[Wǒmen chángcháng: Děng yǒu qiánle zài qù lǚyóu, děng yǒu shíjiān zài qù lǚyóu. Nándào nǐ cóng méi xiǎngguò, yǒu qián de shíhou wèibì yǒu shíjiān, yǒu shíjiān de shíhou wèibì jiù yǒu qián, jì yǒu qián yòu yǒu shíjiān de shíhou, wèibì yǒu hǎo shēntǐ. Rénshēng kǔ duǎn, hébù, xiǎng lǚyóu de shíhou jiù chūmén ne? ?]
บ่อยครั้งที่เรามักจะรอให้มีเงินแล้วค่อยไปเที่ยว, รอให้มีเวลาแล้วค่อยกลับไปเที่ยวอีกครั้ง. หรือเธอไม่เคยคิดเรยหรอว่า เวลาที่มีเงินใช่ว่าเธอจะมีเวลา, เวลาที่มีเวลาก็ใช่ว่าเธอจะมีเงิน, ต่อให้มีทั้ง2 ทั้งเงินและเวลา, ก็ใช่ว่าสุขภาพของเธอจะแข็งแรง. ชีวิตคนเรามันสั้นนัก, ถ้าอยากไปเที่ยวก็ทำไมไม่ออกไปล่ะ?
如果你不喜欢某事,就去改变它;如果你无法改变它,那么就改变你的态度。
[Rúguǒ nǐ bù xǐhuan mǒu shì, jiù qù gǎibiàn tā; rúguǒ nǐ wúfǎ gǎibiàn tā, nàme jiù gǎibiàn nǐ de tàidù]
ถ้าเธอไม่ชอบบางสิ่งบางอย่าง, ก็เปลี่ยนมันซะ; ถ้าเธอไม่สามารถเปลี่ยนมันได้, อย่างงั้นก็เปลี่ยนท่าทีของเธอเหอะ