ว่ากันว่าเมื่อนานมาแล้ว มีหนุ่มเลี้ยงวัวคนหนึ่งเป็นคนดี มีนิสัยสัตย์ซื่อ แต่ทว่าต้องเป็นกำพร้าตั้งแต่เด็ก ดังนั้นจึงต้องใช้ชีวิตร่วมกับพี่ชาย และพี่สะใภ้ของตน แต่โชคร้ายที่หนุ่มเลี้ยงวันคนนี้ต้องมาพบกับพี่เลี้ยงใจร้าย ชอบกลั่นแกล้งรังแกเขาเสมอ
话说很久以前,有一个年轻善良,憨厚老实的牛郎,他从小就是个孤儿,只得与哥哥、嫂子一起生活。但是,不幸的是,与他朝夕相处的嫂子却是个心肠恶毒的人,常常整他,欺负他。
มีอยู่วันหนึ่ง พี่สะใภ้ใช้ให้เขาไปเลี้ยงวัว โดยให้วัวไป 9 ตัว และบังคับว่าจะต้องรอจนกว่าจะมีวัวครบ 10 ตัวจึงจะกลับบ้านได้ ในขณะที่หนุ่มเลี้ยงวัวกำลังอับจนปัญญาอยู่นั้น ก็มีชายชราที่ผมและเคราขาวโพลนเข้ามาถามไถ่ เมื่อทราบว่าเกิดเรื่องอะไร ก็ได้แนะว่าบนเขามีวัวแก่ที่ป่วยอยู่ เมื่อเจ้าไปช่วยรักษามันจนหายก็สามารถพามันกลับบ้านได้
有一天,牛郎的嫂嫂叫牛郎去放牛,并要求牛郎把她给的9头牛变成10头,才能回家。就在牛郎无计可施的时候,有一个白胡须白头发的老大爷过来询问,得知所发生的事后,就指点牛郎说,在山上有一头生病的老牛,你去治愈它,就可以把它带回家。
ที่แท้วัวแก่ตัวนี้เป็นเทพวัวบนที่ทำผิดกฎสวรรค์ จึงถูกขับไล่ลงมา และการตกสวรรค์ได้ทำให้ขาหัก ขยับเขยื้อนไม่ได้ เมื่อชายเลี้ยงวัวมาพบเข้า นอกจากให้อาหารแล้ว ยังพยายามหาสมุนไพรต่างๆมาดูแลรักษา กระทั่งหนึ่งเดือนผ่านไป จึงพาวัว 10 ตัวกลับไปยังบ้านตน
事实上,这头老牛是天上的神牛,因违反了天庭法规而被驱逐下凡。它在被下放的过程中折断了腿,以致于无法挪动。当牛郎见到了这头牛之后,除了给它食物之外,还努力地用各种各样的草药来给它治病,直到一个月之后,才把10头牛带回了家里。
วันหนึ่ง เทพธิดาทอผ้าบนสวรรค์และเหล่านางฟ้าทั้งหลายลงมาเที่ยวเล่นบนโลก พร้อมลงอาบน้ำกายในลำธาร วัวแก่บอกหนุ่มเลี้ยงวัวว่า “พรุ่งนี้เป็นวันที่ 7 เดือน 7 ธิดาของเทพเจ้าแห่งสวรรค์ทั้ง 7 องค์จะลงมาสรงน้ำในโลกมนุษย์ ถ้าท่านเก็บเสื้อผ้าของสาวทอผ้าไว้ เธอก็จะยอมแต่งงานกับท่าน”เมื่อฟังคำพูดของวัวแก่ หนุ่มเลี้ยงวัวก็ตัดสินใจจะลองทำตาม”
有一天,天庭上的一位织女和众位仙女下凡来到人世间游玩,一起到河里洗澡。老牛告诉牛郎说:“明天是7月7日,天庭上的七位公主要下凡来沐浴。如果你把织女的衣裳藏起来了,你就可以和她成亲了。”当听了老牛的话之后,牛郎就决定去试一试。
พอถึงวันที่ 7 เดือน 7 หนุ่มเลี้ยววัวซ่อนตัวอยู่ในพุ่มอ้อริมแม่น้ำรอนางฟ้าทั้ง 7 ลงมา พอนางฟ้า 7 นางลงมาที่ริมแม่น้ำ ก็ได้ลงอาบน้ำชำระกายในแม่น้ำอันใสสะอาด หนุ่มเลี้ยงวัวเห็นดังนั้นก็รีบคว้าเสื้อผ้าของสาวทอผ้าแล้ววิ่งกลับไป ทว่าเขากลับหกล้มจนทำให้เกิดเสียงดังในพุ่มต้นอ้อ นางฟ้าทั้งหลายได้ยินแล้วตกใจและรีบขึ้นจากน้ำ มีนางฟ้า 6 นางต่างองค์ต่างสวมเสื้อผ้าของตนแล้วเหาะเหินกลับสู่สวรรค์ มีแต่สาวทอผ้าไม่มีเสื้อผ้าจะสวม ได้แต่ยืนอยู่ริมแม่น้ำด้วยความเขินอาย หนุ่มเลี้ยงวัวจึงพูดอย่างตะกุกตะกักว่า ถ้าสาวทอผ้ายอมแต่งงานกับเขา เขาก็จะคืนเสื้อผ้าให้ สาวทอผ้าเองก็มีความพอใจในหนุ่มเลี้ยงวัว จึงพยักหน้ารับด้วยความเหนียมอาย
当到7月7日那天的时候,牛郎就躲在河边的灌木丛里,等着7位公主下凡来。当7位公主下凡来到河边的时候,就下到清水河里洗起了澡。牛郎见状,就立即抓着织女的衣裳跑了回去。但就在他回去的时候却跌倒了,以致于发出的响声。仙女听到响声之后,都十分害怕,赶紧从水里上来。有6位仙女各自穿好了自己的衣裳,然后飞回了天庭。只有织女一个人没有衣裳穿,只能羞涩地站在河边。于是,牛郎结结巴巴地说,如果织女愿意和他成亲,他就把衣裳还给织女。织女自己也对牛郎有爱慕之心,于是便腼腆地答应了。
หลังจากแต่งงานกัน ทั้งสองก็ยิ่งผูกพันรักใคร่กันมากขึ้น มีลูกชายลูกสาวอย่างละคน มีชีวิตอย่างมีความสุข ทว่า ความสุขนี้กลับไม่อยู่ยาวนาน เมื่อเง็กเซียนฮ่องเต้ได้ทราบเรื่องเข้า ได้ส่งพระชายาของพระองค์ลงมาบนโลก เพื่อจับตัวหญิงทอผ้ากลับไป ทำให้คู่รักต้องพรากจากกัน
牛郎和织女成亲之后,越发地相亲相爱,并且生了一男一女,日子过得很幸福。但是,这种幸福并不长久,当玉皇大帝知道了这件事情之后,就派遣王母娘娘来到凡间把织女抓回天庭,使得这对夫妻分离。
เมื่อนั้นเจ้าวัวแก่ได้บอกกับชายหนุ่มว่า หลังจากที่มันตาย ให้ชายหนุ่มเอาหนังของมัน มาตัดเป็นรองเท้า เมื่อใส่แล้วจะสามารถขึ้นไปบนสวรรค์ได้ เมื่อเจ้าวัวแก่ตายลง ชายหนุ่มจึงนำหนังของมันมาทำรองเท้า พร้อมจูงลูกชายและลูกสาวของตน ทะยานผ่านม่านเมฆขึ้นไปบนฟ้า เพื่อตามหาหญิงทอผ้าอันเป็นที่รัก ในขณะที่กำลังจะได้พบกัน พระชายาแห่งเง็กเซียนฮ่องเต้ก็ได้สะบัดปิ่นปักผม กลายเป็นทางช้างเผือกขึ้น ขวางกันชายเลี้ยงวัวกับหญิงทอผ้าไว้คนละฟากฟ้า
那时老牛对牛郎说道,在它死了之后,让牛郎拿它的皮做成鞋子,当穿上它之后能够上到天庭。当老牛死去之后,为了追随心爱的织女,牛郎拿老牛的皮来做成了鞋子并牵着自己的一对儿女穿过云层来到了天庭。就在他们刚要碰面的时候,王母娘娘就一挥她的发簪,变成了一条银河,阻挡在牛郎和织女之间,使得他们天各一方。
ทั้งสองรู้สึกเสียใจจนเอาแต่ร้องไห้ กระทั่งนกสี่เชวี่ย (นกมงคลประเภทหนึ่งของจีน) เกิดสงสารรวมตัวกันเพื่อทอดเป็นสะพานให้คู่รักทั้งสองได้มาพบกัน เมื่อนั้นพระชายาแห่งเง็กเซียนฮ่องเต้จึงทรงใจอ่อน อนุญาตให้ทั้งสองพบกันได้ทุกวันที่เจ็ดเดือนเจ็ด
两个人伤心至极,不停哭泣,最后感动了喜鹊(中国的一种象征吉祥的鸟)一起架桥来让这对情侣相会。后来王母娘娘也才软下心来,同意让他们在7月7见面。
เทศกาลนี้ ในประเทศญี่ปุ่นก็มีการฉลองโดยเรียกชื่อว่า การฉลอง Tanabata นี้เริ่มในศตวรรษที่ 9 หรือที่ 10 แต่เพิ่งจะได้รับความนิยม Tokugawa (ค.ศ. 1603-1837) ที่ชาวบ้านโตเกียว เริ่มฉลอง Tanabata กัน ตั้งแต่ศตวรรษที่ 14 เป็นต้นมา ชาวญี่ปุ่นก็เริ่มเขียนกลอนไปไว้บนต้นไผ่ ส่วนของที่แขวนบนต้นไผ่ก็จะมี กระดาษที่ใช้อธิฐานที่เรียกว่า tanzaku จะตัดเป็นรูปกิโมโนสำหรับเจ้าหญิงทอผ้า กับด้ายห้าสี สำหรับชายเลี้ยงวัว พอแขวนจนพอใจแล้ว ก็จะนำต้นไผ่นั้นไปลอยแม่น้ำ
在日本也有在庆祝一个被称为Tanabata(七夕节)的节日。这个节日始于9世纪或10世纪,但广泛流行起来是德川幕府(公元1603-1837)时期东京百姓庆祝这个节日。从14世纪以来,日本人开始在竹子上写诗歌,在竹子上挂织女专用的和服以及牛郎专用的五色纱带(用来祈祷用,被称为tanzaku,用纸裁成)。当挂着直至满意之后,才会拿着那竹子去河里放漂走。