สงครามลิขิตรัก第十六页

 ยกนาฬิกาข้อมือขนึ้ ดเป็ นเชิงบอกให้รู้ว่าเธอเสียเวลากับเขามามากูพอแล้ว

  เมื่อตอนบ่ายเธอนั่งคิดอยู่นานกว่าจะตัดสินใจโทรศัพท์ไปยกเลิกนัดอาหารเย็นกับเพื่อนสนิท แล้วก็รีบตาลีตาเหลือกขึ้นมาที่ห้องทํางานของสามีให้ทันสี่โมงครึ่ง เพราะดันนั่งทํางานเพลินไปจนเกือบลืมเวลา

“ไม่ได้ คืนนี ้ไอซ์ต้องกลับไปนอนที่บ้าน แม่อิ่มบอกพี่ว่าไอซ์ไม่กลับบ้านเป็ นอาทิตย์แล้วไม่ใช่เหรอ”จอมเผด็จการออกคําสั่งเด็ดขาด

 แม้เขาจะไม่ค่อยกลับไปนอนที่บ้าน แต่ก็หมั่นโทรศัพท์เข้าไปเช็คกับแม่อิ่ม แม่นมที่เลี้ยงเขามาตั้งแต่แรกเกิด ในสมัยที่แม่ของเขาเอาแต่ทํางานจนไม่มีเวลาให้ลูก ...ชายหนุ่มคอยถามความเป็ นอยู่ของมารดาและภรรยาอยู่เสมอ แม้ว่าจะไม่ได้กลับไปที่บ้านก็ตาม

“ค่ะ แม่ฉันไม่สบาย ฉันบอกคุณแม่กับแม่อิ่มไว้แล้ว” หญิงสาวอ้างถึงคุณหญิงพิมพ์ผกา วิจิตราพันธ์ แม่สามีที่ดูจะเข้ากับลูกสะใภ้ได้ดีกว่าลูกชายแท้ๆ ของตัวเองเสียอีก

“เอาเถอะ แต่ยังไงคืนนี้ไอซ์ต้องกลับไปนอนบ้าน เรื่องน้าวรรณพี่โทร.ไปบอกเด็กที่บ้านไว้แล้ว ไม่ต้องห่วง เขาจะดูแลน้าวรรณอย่างดี ถ้ามีอะไรด่วน พี่บอกให้เขาโทร.เข้ามือถือพี่หรือมือถือไอซ์ได้

ตลอดเวลา ไอซ์กินต่อเถอะ ไม่งั้นคืนนี้ไม่มีแรงนะ”

อริสราตวัดสายตามองคนพูด