สงครามลิขิตรัก第四十六页

ไทยให้ผมกินที่นู่นทีไร ผมแทบกินไม่ลง‛ หลังจบประโยคนัน้ ลอดช่องเส้นเขียวๆ ก็แทบจะกระเด็นออกมาจากปากช่างเจรจานั่นทันที เพราะคนไม่มีเสน่ห์ปลายจวักทุบกำปั ้นลงมาที่แผ่นหลังของเพื่อนเต็มๆ

ตายแล้วยายไอซ์ ดูสิ เดี๋ยวขนมติดคออเล็กซ์นะลูก มัวแต่ตีกันอยู่นนั่ แหละ รีบกินเถอะจ้ะ เดี๋ยวจะกลับบ้านดึกกัน ไอซ์เติมอีกนะลูก‛

ไม่เอาแล้วค่ะแม่‛

ช่วงนีห้ นูผอมไปนะลูก ทำงานหนักเหรอ‛

นิดหน่อยค่ะ ช่วงนีเ้ริ่มโปรเจคใหม่ กำลังวุ่น วันนีไ้อซ์นอนกับแม่นะคะ‛

ไม่ต้องหรอกจ้ะ แม่หายแล้ว หนูกลับไปนอนบ้านเถอะ วันนัน้คุณชิตโทร.มาสงั่ เด็กให้ดูแลแม่ด้วยตัวเองเลย สงสัยจะแอบบอกแม่ยายเป็นนัยๆ ว่าแม่เอาตัวเรามานอนด้วยนานเกินแล้วล่ะมัง้ ‛

ลูกสาวคนเดียวของตระกูลรัญสิญาหน้าซีดลงไปนิด เมื่อมารดากล่าวถึงลูกเขยคนโปรด ตลอดเวลาของการแต่งงาน คุณพิมลวรรณไม่เคยรับรู้ถึงพฤติกรรมของนฤชิต เพราะเธอเป็นคนเงียบๆ เก็บตัวอยู่แต่ที่บ้าน

สมัยที่สามียังมีชีวิตอยู่ เธอคอยเป็นแม่บ้านอยู่ดูแลลูกสาวตัวน้อยมาโดยตลอด จนสามีตัดสินใจส่งอริสราไปต่างประเทศ และเมื่อเขาเสียชีวิตลงช่วงที่อริสราใกล้จะเรียนจบ คุณพิมลวรรณก็ยังคงใช้ชีวิตอยู่บ้านทุกวันเหมือนเดิม วันๆ เธอก็ดูแลต้นไม้ ทำอาหาร ทำความ