泰国诗歌《感谢母亲》

 ๐ อยากร่ายถ้อยเรียงความตามที่คิด

แล้วลิขิตอักขรามาสรรเสริญ

ก็เกรง วจีร้อย จะด้อยเกิน

ขอเทิดเทินด้วยคำร่ำกวี

๐ สองมือแม่โอบอ้อมถนอมรัก

เฝ้าปกปักเอื้ออุ่นหนุนเกศรี

กสิณธรป้อนนั้นปั้นชีวี

ธรณีฤๅเทียบเปรียบมารดร

๐ ทุกหยาดหยดเลือดเนื้อแม่เจือให้

มิหวังใดตอบแทน..แม้นเพียรสอน-

ให้รู้คุณเห็นค่าแห่งอาทร

ทุกช่วงตอนประคองและป้องภัย

๐ เอาแผ่นดินผืนฟ้ามหาสมุทร

ทุก-ที่-สุด เรียงร้อยทำถ้อยไข

มิอาจจารพระคุณการุณย์ใน-

ห้วงหัวใจของแม่ที่แผ่มา

๐ ลูกตระหนักชีพนี้ที่แม่ให้

จะมีใดทดแทนมิแม้นหา-

รักของแม่ยิ่งล้ำจำนรรจา

กว้างกว่าฟ้า เย็นกว่าน้ำ โลมฉ่ำใจ

 

มีภาพของแม่อยู่ในใจเสมอ

ผู้หญิงแกร่งคนหนึ่ง ที่ทำทุกอย่างเพื่อลูก

ไม่มีความรักใดที่ยิ่งใหญ่ได้เท่ากับความรัก

ของแม่ อยากบอกแม่ให้มากกว่านี้

เขียนกลอนได้มากกว่านี้ แต่ทำไม่ได้

เพราะไม่มีภาษาใดที่ จะอธิบาย

ความรู้สึกในใจได้ ว่ารักแม่

และซาบซึ้ง ในพระคุณของแม่

มากมายขนาดไหน

~*~ รักแม่ ~*~

โดย วลีลักษณา

๗-๘-๒๕๕๓