โคลง ๔
๒๓๑ พระองค์โอภาสเพี้ยง ศศิธร
เสด็จดุจเดือนเขจร แจ่มฟ้า
ดวงดาวดาษอัมพร เรียงเรียบ
ดูดุจพลเจ้าหล้า รอบล้อมเสด็จโดย ฯ
๒๓๒ พระเลงแลราษฎร์รั้ว เรือกสวน เรือกนา
พิศไร่นานึกอวร อ่อนไท้
ป่านี้รูปรอยครวญ ถึงพี่
อกอ่อนรทวยไหม้ คร่ำแค้นใครโลม ฯ
๒๓๓ จักไปบใคร่แคล้ว เทพี พี่เอย
จักใคร่คืนคิดศรี ฝ่ายหน้า
ไปดีอย่าไปดี ใดดั่ง นี้นา
คิดเร่งอ้างว้างว้า ห่วงหน้าคิดหลัง ฯ
๒๓๔ หนหลังเสาวภาคย์ล้วน ความรัก
ยาหยูกเขาขลังนัก ฝ่ายหน้า
จักคืนพระลอลักษ์ ฤๅใคร่ คืนเลย
ตัดฝ่ายคืนเจ้าหล้า แต่ตั้งจักไป ฯ
ร่าย
๒๓๕ คลี่ไคลพลคล้ายคล้าย แลนา เร่งฝ้ายเร่งคลาดคลา แลนา ล่วงแดนนาแดนไร่ แลนา ไต่ทางหลงทางหลาย แลนา กลายถิ่นฐานบ้านนอก แลนา ต้นหนบอกตำบล แลนา ให้ หยุดพลเอาทับ แลนา ไพร่พรึบจับการจวน แลนา แต่งตาม ขบวนเขบ็จ แลนา ท้าว ธ เสด็จพพลาทอง แลนา เสนานอง นั่งเฝ้า ลอบพิตรพระเจ้า ท่านท้าวมหิมา ฯ