หน้าที่ของคำนาม
คำนาม มีหลายหน้าที่ ดังนี้
๑. ทำหน้าที่เป็นผู้กระทำ
เช่น สุนัขวิ่ง ปลาว่ายน้ำ แมงมุมไต่ฝาบ้าน
๒. ทำหน้าที่เป็นผู้ถูกกระทำ
เช่น แมวกินปลา สมศรีมองสมชาย ตำรวจจับผู้ร้าย
๓. ทำหน้าที่ขยายคำนามที่อยู่ข้างหน้า
เช่น ผีเสื้อกลางคืนบินกันขวักไขว่ คนโบราณนิยมสร้างบ้านริมแม่น้ำ ตู้หนังสือมักจะมีกระจกกันฝุ่น
๔. ทำหน้าที่ขยายคำกริยาเพื่อบอกสถานที่ เวลา เครื่องมือ จุดหมาย สาเหตุ ลักษณะ ฯลฯ
เช่น เขาไปมหาวิทยาลัย เธอกินก๋วยเตี๋ยวด้วยตะเกียบ เขาเกิดเดือนกันยายน
๕. ทำหน้าที่เป็นส่วนเติมเต็มให้คำกริยา (ตามหลังคำกริยา เป็น เหมือน คือ คล้าย)
เช่น ธีระเป็นนักการเมือง สัตว์คือสิ่งมีชีวิต สมหญิงหน้าเหมือนแม่
๖. ทำหน้าที่เป็นคำเรียกขาน
เช่น อาจารย์ครับ มีแขกมาหา เพื่อน ๆ อาหารพร้อมแล้ว คุณหมอ ถอนฟันเบา ๆ หน่อย ผมเจ็บ
