มะลิ: ผู้ชายที่ส่งจดหมายมาให้ลื้อทุกวัน ๆ อะ เขาอยากจะเปิดเผยตัวแล้วนะ อยากจะรู้จักหรือเปล่า
เกสร: ก็... อยากรู้จักเหมือนกันแหละว่าเขาเป็นใคร ไม่ใช่ จะได้ต่อว่าเขาสักหน่อยนะ
มะลิ: ลื้อจะไปต่อว่าเขาทำไมอะ
เกสร: ครูมะลิ คิดดูนะคะ จะจีบผู้หญิงทีหนึ่งอะ ยังไม่กล้าเลย แล้วจะเป็นผู้นำได้ไงละ
มะลิ: อยากจะให้เขาเป็นผู้นำ ลื้อรู้หรือเปล่า อย่างนี้เขาหมายความว่า ลื้ออะ เริ่มชอบเขาแล้ว ใช่หรือเปล่า
เกสร: บ้านะ ครูมะลิ พูดไปเลยน่ะ
มะลิ: พูดไปเรื่องอะไร แก้มลื้อซิ แรงยิ่งกับผ้าของอั๊วสักอีก บ้านะ ครูมะลิ
เกสร: บ้าอะไร ตาลื้อมันบอกแก้มลื้อก็แดง ๆ แล้วซิ เทียบกับ...
สมบัติ: นี่
มะลิ: อ้อ แหม
สมบัติ: พรุ่งนี้ไปงานก่อเจดีย์ทรายกันมั้ย ฉันอยากจะชวนเด็ก ๆ ไปเที่ยว ไปมั้ยจ๊ะ
เกสร: จ้ะ ไปจ้ะ
สมบัติ: ครูมะลิละคะ
มะลิ: ไป ๆ อั๊วอยากจะไปก่อเจดีย์ทราย
เกสร: ไปก่อเจดีย์ทรายค่ะ ครูมะลิค่ะ
มะลิ: ไปก่อเจดีย์ทราย อั๊วชอบทราย ไม่ว่ายังไงก็ไป (ก็ นะค่ะ ไปมั้ย)
สมบัติ: เมื่อสักครู่คูยอะไรกันอยู่หรือคะ แหม่ หัวเราะกันคิกคักเชียว
มะลิ: คุยเรื่อง ไช่ก้วยไง
สมบัติ: อ๊ะ
มะลิ: อั๊วคูยกันว่า เวลาทำไช่ก้วยนะ ต้องทำแป้งนวด ๆ ๆ ซิ แล้วถ้าเกิดจะไหว้พระนะ ก็ใส่สีแดงลงไป แล้วก็นวดไปนวดมา แล้วก็ปนเป็นสีแดงเลย ก็เลยหัวเราะคึกคัก ๆ อย่างนี้อะ ไม่ได้พูดเรื่องอื่นเลย