๒๗๑ ซร้องนิ้วนบบาทไท้ บุญขจร
ไหว้อยู่สลอนต่าง ดอกไม้
เสมอสัตวภูธร ชุบปลูก ไส้พ่อ
ทุกสิ่งเหนือหน่อไท้ ก่อเกื้อทุกอัน ฯ
๒๗๒ ขอโดยเสด็จราชไท้ ทรงธรรม์
คืนขอบเสวยไอศวรรย์ ผ่านหล้า
ผิไปแลถึงกรรม์ ดีกว่า คืนพ่อ
ยากสิ่งใดไส้ข้า คิดได้อาสา ฯ
๒๗๓ ไปหน้าคิดใคร่ไส้ คืนหลัง
เกรงแผ่นดินเกรงทัง ออกท้าว
สูเคยเมื่อกูยัง ครองแผ่น ดินนา
ครองแผ่นดินทุกด้าว อย่าให้ใครแคลน ฯ
๒๗๔ ฝากเมืองช้างม้าไพร่ พลหลวง
ฝากนอกในทั้งปวง แหล่งหล้า
อย่าลืมหมั่นไตรตวง ผิดชอบ ดูนา
ฝากออกท้าวเจ้าฟ้า ผากแก้วกลอยสมร
๒๗๕ สั่งมนตรีถี่ถ้วน ทุกกรม
รับราชโองการสม ใส่เกล้า
น้ำตาถั่งอารมณ์ รักราช แลนา
ขอบพิตรพระเจ้า อย่าช้าเสด็จมา ฯ
