กับจะบอกว่า ถ้าเธอไม่ทําอะไรสักอย่างให้เขาพอใจ พนักงานของเอแอนด์เอคงแย่แน่ๆ ชายหนุ่มทิ้งตัวลงพิงกับหมอนที่ตั้งอิงไว้กับหัวเตียงประสานมือทั้งสองข้างไว้ที่ท้ายทอย ส่งแววตาท้าทายไปที่คนตรงหน้า
“คุณจะให้ฉันทําอะไร”
“ไม่เอาน่า แต่งงานมาเป็ นปี แล้ว ยังต้องให้พี่สอนอีกเหรอเอาเถอะๆ ทํายังไงก็ได้ให้พี่พอใจ แล้วพรุ่งนี้ ลายเซ็นพี่จะอยู่บนใบอนุมัติโครงการทุกฉบับแน่นอน”
อริสราทําท่าลังเล ตอนนี้หญิงสาวนั่งอยู่ตรงปลายเท้าของเขาส่วนท่านประธานใหญ่ยังคงนอนเหยียดยาวอย่างสบายอารมณ์
“เร็วสิ อ้อ แล้วถ้าทําแต่ไม่พอใจ ตัวเลขงบประมาณก็อาจจะได้ไม่เต็มจํานวนด้วยนะครับ”
“คุณนฤชิต!” อริสรากัดฟันกรอด
นี่ในสมองของนฤชิตคิดทุกอย่างเป็ นกําไรขาดทุนไปเสียหมดหรืออย่างไร ...แล้วที่ว่าทําให้พอใจเนี่ย ไม่พูดให้กระจ่าง เธอจะรู้หรือว่าต้องทําอะไร อริสราคิดในใจเคืองๆ
“เฮ้อ! ชักง่วงนอนแล้วสิ ถ้าไอซ์ไม่อยากได้ลายเซ็นพี่ งั้นพี่นอนเลยละกัน”คนเป็นต่อแกล้งทําท่าล้มตัวลงนอน
“เดี๋ยวค่ะ!”อริสรายอมจํานนแต่โดยดี เพราะยิ่งได้รับการอนุมัติช้าก็ยิ่งเพิ่มความเสี่ยงที่งานจะเสร็จไม่ทันตามกําหนด บริษัทอาจต้องเสียค่าชดใช้ให้ลูกค้าอีก เธอจึงต้องยอมเพื่อความอยู่รอดของเอแอนด์เอ
