นานมาแล้วมีผัวเมียคู่หนึ่ง เพิ่งจะได้แต่งงานกันใหม่ๆ พ่อแม่ก็ให้ทั้งคู่ไปปลูกกระท่อมอยู่กันที่ปลายนา
เพื่อให้ทั้งสองคนคอยช่วยดูแลข้าวปลาที่ทำไว้แล้ว และกำลังงาม เกรงว่าวัวควายนกหนูและสัตว์ต่างๆจะเข้ามากัดกินข้าวที่ปลูกไว้จนเสียหาย
ผัวเมียทั้งสองก็มิได้ขัดข้องความต้องการของพ่อแม่แต่อย่างใด
เมื่อพ่อแม่ให้ไปก็ไป เมื่อไปถึงแล้วก็ช่วยกันปลูกกระท่อมด้วยไม้ไผ่
และพยายามที่จะปลูกกระท่อมให้สูงที่สุดเท่าที่จะสูงได้ เพราะไม่ต้องการให้น้ำท่วมถึง
ฝ่ายผัวจึงได้ไปตัดเาไม้ไผ่เอามาทำเสากระท่อม ตัดเอามาเสียมากมาย
แล้วปลูกกระท่อมจนสำเร็จ กระท่อมนั้นนับว่าสูงมากทีเดียว สูงที่สุดเลยทีเดียว
ครั้นปลูกสร้างเสร็จแล้วทั้งคู่ก็ขึ้นไปอยู่กัน นอนหลับสบายทั้งคืน
พอถึงตอนรุ่งเช้าผัวตื่นขึ้นมามองไม่เห็นเมียก็เกิดอาการตกใจขึ้น มองหาจนทั่วก็ไม่เห็นเมียของตน
ผัวเกิดความคิดสงสัยขึ้นมาว่าเมียตกกระท่อมรึไม่ จึงก้มลงไปดูข้างล่าง
จึงเห็นว่าเมียตกจากกระท่อมลงไปร่างของเมียยังลอยอยู่ยังตกลงไม่ถึงพื้นเลย ยังอยู่สูงอีกมากกว่าจะพื้น
แล้วไม่รู้ว่าเมื่อไรจะตกถึงพื้นดินเอาเสียด้วย
ข้อคิดที่ได้จากนิทานเรื่องนี้
การทำอะไรที่เกินความพอดีนั้น สามารถที่จะทำให้เกิดโทษต่างๆขึ้นได้ ฉะนั้นควรที่จะพิจารณาให้รอบคอบก่อนที่จะทำ และควรทำแต่ความพอดี
