ผมบอกแล้วไง ว่าให้พี่ใส่ปลอกคอให้มัน
我不是叫你给它带项圈吗
ตั้งชื่อให้มัน มันจะได้มีเจ้าของ
帮它取名字，当它的主人
คนจะไม่ต้องมาวางยามันแบบนี้
这样就不会有人毒死它了
ที่พี่เอาลูกชิ้นมาให้มันกินทุกวัน มันก็รักพี่อยู่แล้วนะ
你每天都喂它，它也很喜欢你
แล้วมันก็รอเมื่อไร่เจ้าของมันจะกลับมาหามันอีก มาลูบหัวมันอีก
它每天都在等着你，让你摸摸它的头
ผมเองก็เหมือนกัน ผมก็ไม่ใช่หมาข้างถนนที่พี่จะมาลูบหัวเมื่อไร่ก็ได้ จะมาเล่นเมื่อไร่ก็ได้ แต่สุดท้ายอะ ผมก็เป็นเด็กจรจัดข้างบ้านของพี่เท้านั้นเองหรอ
我也一样，虽然我不是等着给你摸摸头的野狗，让你呼之即来挥之即去，可是到头来，我原来只是邻家的小男孩。
ถ้าไม่ใช่เด็กข้างบ้าน แล้วเธอจะเป็นอะไรละ พอใจแล้วใช่ไหม พอใจแล้วก็หยุดบาดคำแรงๆได้แล้ว คิดว่ามันไม่ได้เกิดขึ้นระหว่างเราก็แล้วกัน
如果不是邻家小男孩，那么你觉得你是谁？你现在满意了是吗？满意了就别再胡扯。忘了以前的事吧。
ใครจะลืมก็ลืมอะ ผมไม่ลืมหรอก มันก็เหมือนอ้ายหมาตัวนี้อะ ที่มันก็คงลืมพี่ไม่ได้เหมือนกัน
或许你能忘记，我可办不到，就像这只狗，它永远都不会忘了你。
เธอไม่ใช่สำหรับพี่ อย่างไรก็ไม่ใช่สำหรับพี่
你不适合我，我们注定不能在一起。
แล้วคนนั้นมันใช่สำหรับพี่แล้วหรอ
那个男人就注定和你在一起？
พี่อายุมากแล้ว พี่ต้องหาใช่แล้วก็เหมาะสมสำหรับพี่เท่านั้น
我不年轻了，得找一个合适的伴侣。
พี่ตอบไม่ตรงคำถามผม ผมให้โอกาสพี่คิดอีกครั้ง
你没有回答我的问题，我再给你机会想清楚。
ไม่มีอะไรต้องคิด
不必想了
มีดิ พี่ได้ถามใจพี่แล้วหรือยังอะ
一定要想，这是你的心声吗？
ไปได้แล้ว ไปไกลๆเลย พี่ไม่อยากเห็นหน้าเธอ เด็กบ้า ไป ไป
你走，我不想再见到你，你这个笨小孩，走！
