ก็รู้ว่าเราไม่ควรรักกัน
เพราะคนอย่างฉันมันมีค่าพอที่ไหน
ทั้งทั้งที่รู้ยังไม่ห้ามใจ
ยิ่งเธอห่วงใยก็ยิ่งรักเธอเกินตัดใจ
ก็รู้ว่ายังคงดีไม่พอ
ก็เลยอยากขอให้เธอช่วยรอได้ไหม
สักวันจะทำให้เธอชื่นใจ
ให้เธอไม่อายที่เลือกเป็นคนรัก ฉันจะทำให้เธอภูมิใจ...
ได้ไหมเธอช่วยรอหน่อย วันนั้นมันคงไม่ไกล
หัวใจฉันจะฟันฝ่า ให้ถึงวันที่ตั้งใจ
ได้ไหมเธอถ้ารักกัน อย่าเพิ่งปันใจให้ใคร
สักวันที่ดีเหมือนอย่างใคร
จะกลับมาเจอตามสัญญาได้หรือเปล่า
พรุ่งนี้มันต้องดีกว่าแน่นอน
แม้ในบางตอนไม่เป็นดั่งใจวาดไว้
ขอเพียงอดทนอย่าไปท้อใจ
ท่องมันเอาไว้ว่าฉันต้องไปให้ถึง ปลายทางที่ใจรอคอย
ได้ไหมเธอช่วยรอหน่อย วันนั้นมันคงไม่ไกล
หัวใจฉันจะฟันฝ่า ให้ถึงวันที่ตั้งใจ
ได้ไหมเธอถ้ารักกัน อย่าเพิ่งปันใจให้ใคร
สักวันที่ดีเหมือนอย่างใคร
จะกลับมาเจอตามสัญญาได้หรือเปล่า
ขอโทษที่ทำให้เธอเหนื่อย
ขอโทษที่ทำให้ต้องรอ
ขอโทษจริงจริงที่ทำให้เหงาใจ
อีกไม่นานหรอกนะเธอนะ จะเป็นวันที่เป็นของเรา...
ได้ไหมเธอช่วยรอหน่อย วันนั้นมันคงไม่ไกล
หัวใจฉันจะฟันฝ่าให้ถึงวันที่ตั้งใจ
ได้ไหมเธอถ้ารักกัน อย่าเพิ่งปันใจให้ใคร
สักวันที่ดีเหมือนอย่างใคร
จะกลับมาเจอตามสัญญาได้หรือเปล่า
จะกลับมาเจอเพื่อรักกันได้หรือเปล่า...
