บทกวีชวนอ่าน 100
日期:2012-10-24 18:37 点击:585
|
ศิลปอยุธยา
ศิลปอยุธยา
|
อยุธยาปูนป่าช้า
|
|
สรวงสวรรค์ |
|
บัวเฟื่อทิพย์กนกวัลย์
|
|
ร่วงฟ้า |
|
มาเปื่อยป่นอาถรรพ์
|
|
แหลกล่ม |
|
เหลวถ่อยทุกเส้นหญ้า
|
|
บ่าน้ำตาสยาม |
|
|
|
|
|
โอ้อยุธยาเมืองแก้ว
|
|
ล่มแล้วมอดไหม้มไหศวรรย์ |
|
ปราสาทราชวังพลัน
|
|
ปานป่าช้าจิตกาธาร ฯ |
|
|
|
|
|
พระศรีสรรเพชญ์ล้ม
|
|
จมไฟนรกร้ายแรงผลาญ |
|
สถูปกู่แก้วโบสถ์วิหาร
|
|
ราชฐานล่มจมดินทราย ฯ |
|
|
|
|
|
เสียงกระดูกทกล้าหาญ
|
|
มูลเถ้าถ่านยังร่ำไห้ |
|
แร้งกาหมามากมาย
|
|
ทลายกินซ้ำช้ำวิญญาณ ฯ |
|
|
|
|
|
อโหอดีตวรมหาราช
|
|
กระทืบบาทสี่ทิศสะท้าน |
|
แสนพลช้างม้าหาญ
|
|
ร่านศึกกึกก้องไปจบ ฯ |
|
|
|
|
|
ฤาเห็นใดในดิน
|
|
ฤายินใดใดในภพ |
|
จักรพาลปานจะพลบ
|
|
จบทิศมิดมืดกัลป์ ฯ |
|
|
|
|
|
ตรีบูรแก้วปราการ
|
|
ปูชนียสถานท้าฟ้าฝัน |
|
เฟื่องทิพย์กนกเครือวัลย์
|
|
หวั่นหวั่นไหวใจจักขาด ฯ |
|
|
|
|
|
อยุธยาแล้วอดทหาญ
|
|
เลือดท่วมบ้านเมืองอเนจอนาถ |
|
ศรีสรรเพชญ์รามาวาส
|
|
มหาธาตุราชบูรณะละลาย ฯ |
|
|
|
|
|
พระปฏิมากรใหญ่
|
|
โบสถ์วิหารชัยไฟไหม้หาย |
|
อิฐปูนปานพูดได้
|
|
ทุกเม็ดทรายเจ็บแสบนาน ฯ |
|
|
|
|
|
เสียแรงชื่ออยุธยา
|
|
มาเกลี้ยงทแกล้วกล้าไกรหาญ |
|
ชอกช้ำแก่วิญญาณ
|
|
ท่านบรรพบุรุษสุดกาลไกล ฯ |
|
|
|
|
|
เจ็ดโคตรฆ่าเลือดล้าง
|
|
กระดูกช้างม้าทหารไทย |
|
ฤาสุดสิ้นเสียใจ
|
|
ที่ไร้มนุษยธรรมระยำจริง ฯ |
|
|
|
|
|
ศิลปกรรมอันล้ำค่า
|
|
ดิรัจฉานบ้ามาทลายทิ้ง |
|
บัญชรชั้นฐานสิงห์
|
|
สรรพสิ่งสมบัติชาติวินาศ ฯ |
|
|
|
|
|
ปรางค์ทองเจดีย์ชัย
|
|
สุบรรณใหญ่ยุดนาคราช |
|
กนกแก้วเครือวัลย์มาศ
|
|
หยาดฟ้าทำจำหลักทิพย์ ฯ |
|
|
|
|
|
ร้อยรสสุคันธมาลย์
|
|
บุหงาสวรรค์หวานทั้งทิศสิบ |
|
สระแก้วสวนหลวงลิบ
|
|
ลับแล้งหมดอดสูนัก ฯ |
|
|
|
|
|
หวั่นถวิลแต่ศิลปะ
|
|
อารยะธรรมซึ่งสูงศักดิ์ |
|
แหลกแล้วอาณาจักร
|
|
จากปู่ไทยเสียดายจริง ฯ |
|
|
|
|
|
โอ้อยุธยามหาสถาน
|
|
ภิณทนาการลงเกลื่อนกลิ้ง |
|
แร้งกาหมาแทะทิ้ง
|
|
นิ่งเฉยสิ้นทิ้งดินไตร ฯ |
|
|
|
|
|
เสียงซากอิฐปูนสะอื้น
|
|
วังเวงพื้นกรุงไทยไหว |
|
ทุกผงทรายธุลีไป
|
|
ทุกสมัยเสมอเพ้อเจรจา ฯ |
|
|
|
|
|
แสบใจไทยทั้งชาติ
|
|
วินาศขุกเข็ญทุกเส้นหญ้า |
|
เลือดท่วมเท้าช้างม้า
|
|
เป็นป่าช้าทั่วชั่วนิรันดร์ ฯ |
|
|
|
|
|
เทพไท้จัตุโลกบาล
|
|
ทุกวิมานมิ่งไม้ไอศวรรย์ |
|
ชลเนตรพรั่งลงพลัน
|
|
สั่นดินฟ้าโศกาลัย ฯ |
|
|
|
|
|
กัมปนาทเจตภูตกล้า
|
|
แสนพลม้าช้างน้อยใหญ่ |
|
ประโคมฆ้องกลองชัย
|
|
โห่อึงหวั่นไหวธรณี ฯ |
|
|
|
|
|
วังเวงวิเวกเอกภพ
|
|
จบเวิ้งน้ำฟ้าปัฐวี |
|
เจ็บแสบสิ้นสมประดี
|
|
ทุกธุลีทรายนั้นนิรันดร์เอย ฯ |
|
分享到：
