ร้อยโลกก็ร้อยร้าง
|
โอ้พระศุกร์พร่างแพร้ว
|
แสงทิพย์ | |
|
ทางแห่งช้างเผือกลิบ
|
ลิ่วฟ้า | |
|
ปรารถนาเร่ร่อนสิบ
|
ทิศเที่ยว ไปเอย | |
|
เพียงเพื่อขอพบหน้า
|
หนึ่งน้องนางเดียว ฯ | |
|
|
||
|
จะถนอมน้องแนบไว้
|
เป็นเงา | |
|
ท่องเที่ยวชมป่าเขา
|
หุบห้วย | |
|
เสมือนเพื่อนพี่ไปเมา
|
มายทิพย์ | |
|
ชมชื่นใจกันด้วย
|
แก่นฟ้าดินสวรรค์ ฯ | |
|
|
||
|
คืนนี้ฟ้าสั่งให้
|
แจ่มจันทร์ | |
|
แสงส่องจำเพาะฉัน
|
เท่านั้น | |
|
มอบดาวทั่วแดนสวรรค์
|
แถมเปล่า | |
|
ขาดแต่โฉมพระปั้น
|
หนึ่งน้องนางเดียว ฯ | |
|
|
||
|
โอ้หอมไฟป่าไหม้
|
กฤษณา | |
|
ฤาใช่โฉมทิพย์มา
|
อยู่ข้าง | |
|
ถึงคอยชั่วชีวา
|
แตกดับ ก็ดี | |
|
ร้อยโลกก็ร้อยร้าง
|
มอดม้วยด้วยฝัน ฯ | |
|
|
||
|
ถึงมีปีกทิพย์แล้ว
|
บินไป ก็ดี | |
|
จบแว่นแคว้นแดนไกล
|
ฟากฟ้า | |
|
มิอาจพบใจใส
|
คำซื่อ | |
|
แม้จะคอยชาติหน้า
|
โลกโน้นฤามี ฯ |
